Gistermiddag ben ik weer eens naar Boka Sami gegaan om daar de wandeling te doen langs de saliña en dan via de indigobak naar de Seru Blandan en de St. Michielsberg. Na de afdaling van de St. Michielsberg vervolgens weer terug langs de saliña naar het beginpunt.
De auto heb ik geparkeerd op de parkeerplaats achter de afgebrande duikschool.
Het water in de saliña stond niet echt hoog, maar toch kon ik op één punt, waar je vroeger nog langs het water kon lopen niet verder, tenzij ik natte voeten wilde. Geen probleem, want er is al jaren de optie om hogerop te gaan lopen tot voorbij dit punt. Maar het feit dat het water toch blijkbaar structureel hoger staat dan vroeger is een overduidelijke aanduiding van de klimaatverandering en de daarmee gepaard gaande zeespiegelstijging.
De route langs het water was verder goed te doen. Dat bleef zo tot bij de indigobak. Daarna werd het pad moeilijker begaanbaar door eroverheen groeiende planten. Gelukkig ging het daarbij meestal om niet-stekelige planten. Dat bleef zo tot op de top van de Seru Blandan. Af en toe was het pad goed, maar meestal moest je door de planten heen. Dat leidde er uiteindelijk toe dat ik op de top van de Seru Blandan constateerde dat ik een aantal behoorlijk bloedende krassen had. Het pad heeft duidelijk een beurt met een snoeischaar nodig.
Dat gold zeker niet voor het vervolg van het pad naar en op de St. Michielsberg. Dat pad is in uitstekende staat.
Op het tussenstuk vond ik een plek, waar nog een zelfgemaakte BBQ stond. Blijkbaar heeft iemand de moeite genomen om met alle spullen en drank hier naar boven te komen om er een BBQ-feestje te houden. Alles is netjes opgeruimd; alleen het BBQ-rooster is achtergebleven op het rondje neergelegde stenen.
Het is een best wel uitdagende route; toch geef ik er de voorkeur aan om zo naar de top van de St. Michielsberg te gaan dan andersom.
Al met al weer een tocht, die de moeite waard was. Ik zie dat er binnenkort een gegidste tocht hier staat gepland, dus mogelijk dat het pad op de Seru Blandan door de gids wordt gesnoeid.
In rood de door mij gelopen route (tegen de klok in)
De May Flower
Zicht op de Saliña van St. Michiel
Dood hout en mangroven langs de waterkant
Zicht op de St. Michielsberg
Mangroven met op de achtergrond uitgesleten kalksteen
Het waterpeil in de saliña valt wel mee
De indigobak is nauwelijks zichtbaar in de schaduw
Een mooie Brasia op het pad
Zicht op de drie gebroeders
Blijkbaar een gezellige plek voor bolcactussen
De St. Michielsberg vanaf de top van de Seru Blandan
Het pad naar de top van de St. Michielsberg is duidelijk
Linksonder de BBQ-plek
De Seru Blandan vanaf de St. Michielsberg
Het driehoekspunt op de top van de St. Michielsberg
Het originele Werbata driehoekspunt zit onder het Kadasterpunt
Landhuis Klein St. Michiel
Landhuis Groot St. Michiel
Landhuis Malpais
Landhuis Wechi met schuin daarachter de Meteo
Flamingo's in de saliña
Oversteken kan, maar het bruggetje is niet meer intakt
Zicht op de saliña van St. Michiel vanaf de top
Nog een mooie Brasia
Het is mooi groen
