Gistermiddag ben ik naar Rooi Meiberg gegaan. Afgelopen woensdag was ik onder leiding van Ans (Wandelen met Ans) naar Rooi Katoen geweest. Onderweg kwam het onderwerp ter sprake dat veel paden geleidelijk verdwijnen, omdat er onvoldoende gesnoeid wordt. Ans had de route door Rooi Katoen gedurende 3 uren gesnoeid en was nog niet helemaal klaar, maar voldoende om met een groep goed door de rooi te kunnen lopen. Ook spraken we tijdens die wandeling over Rooi Meiberg als een van de routes, die waarschijnlijk helemaal dichtgegroeid zou zijn.
Dus ik had me voorgenomen om die route te gaan snoeien en deze zondag trok ik dus naar Kunuku Aqua resort om daar mijn auto te parkeren. Daar vertrok ik met zowel snoeischaar, als heggeschaar als zaag; je weet nooit wat je allemaal tegenkomt. Ik had deze route voor het laatst gelopen onder leiding van Susan (Hidden trails) in juni 2020. De meest recente track, die ik kon vinden op Wikiloc dateerde van juni 2022, dus ik had nog hoop een goed begaanbare route aan te treffen.
Dat bleek tegen te vallen. Nadat ik een uur gesnoeid had, was ik pas 500m vanaf Kunuku Aqua resort, dus ik had pas ca 300m gesnoeid, want het eerste deel is een breed pad. Dat schoot dus niet op. Ik besloot om zonder snoeien verder te gaan om de rest van de route te verkennen. Ik ben gewend om over slecht onderhouden paden te lopen en het vervolg ging dus best goed. Risico is dat je de ondergrond niet voldoende kunt zien vanwege de planten, die eroverheen groeien. Op een gegeven moment bleef ik dan ook met mijn schoen haken achter een over het pad liggende grote tak. Ik ging hard onderuit. Gelukkig kon ik me op mijn handen opvangen, maar mijn benen en vooral mijn linkerknie kreeg een behoorlijke klap. De pijn was acceptabel, dus ik ben toch doorgegaan. Eenmaal aangekomen in de rooi had ik daar zeker geen spijt van, want de rooi is prachtig. Grote en kleine rotsen en prachtige oude bomen. Zeer de moeite waard. Wel moeilijk om te doen, want er zijn behoorlijk wat hoogteverschillen, waardoor je met enige regelmaat flink moet klauteren.
De teleurstelling kwam toen ik de buurt van de kust kwam. Daar kon ik geen pad meer vinden. Ik heb diverse pogingen ondernomen om me door de dichte wabi's een weg te banen, maar op een gegeven moment heb ik de beslissing genomen om maar om te draaien en door de rooi weer terug te lopen. De oorspronkelijke bedoeling was om langs de kust te lopen tot waar Rooi Katoen bij de kust uitkomt en door die rooi terug te lopen. Dat ging dus niet door. Mogelijk dat ik een zijpad over het hoofd heb gezien, hoewel ik goed gezocht heb en de meest recente route van Wikiloc als leidraad in mijn wandel-app had.
Al met al dus een teleurstellende ervaring, want ik heb nu besloten om geen energie meer in deze route te steken en dat is jammer, want het is een prachtige route. Snoeien over de hele route is voor mij een onhaalbare kaart en bovendien is het waarschijnlijk dat er dan bij de kust een nieuwe route geknipt moet worden. Een optie zou kunnen zijn om via Rooi Katoen naar de kust te gaan en dan te onderzoeken tot hoever het kustpad richting Rooi Meiberg nog begaanbaar is. Maar voorlopig moet ik even rust houden om mijn knie te laten herstellen.
Zoals de route nu is, kan hij door wandelaars, die geen moeite hebben met het lopen over niet goed onderhouden paden, gelopen worden, maar dan is de enige optie om dezelfde route weer terug te lopen. Weet dus waar je aan begint, als je dit toch wil doen, en neem een snoeischaar mee.
De door mij gelopen route (heen en weer)
Uitzicht vanaf de route
Een mooie Palu di sia naast het pad
Aangekomen in de rooi
Hoogteverschillen in de rooi
Prachtige bomen in en naast de rooi
De rooi is zichtbaar, maar behoorlijk begroeid
LET OP: hier zit een bijennest
Nog meer mooie bomen
Een flinke rotswand aan de zijkant van de rooi
Druipsteen in de rotswand
Nog meer hoogteverschillen in de rooi
Een dam in de rooi
Ook de dam betekent een behoorlijke hindernis
Een hek in de rooi om vuil tegen te houden
Vreemd, een hek in de dam; hierna was er geen pad meer te vinden
