Gistermiddag heb ik een route gelopen achter Julianadorp. Hoewel ik daar in het verleden (met toestemming van de beheerders) heb gelopen, kende ik deze route nog niet. Ik had deze route gevonden op Wikiloc, een site, waar veel routes te vinden zijn voor Curaçao. De tocht ging als eerste behoorlijk bergop naar de plek waar boven op de Seru Manuel Kuiper (Manikeipu) twee watertanks staan. Die klim was behoorlijk vermoeiend hoewel het gewoon asfalt is, maar wel met een behoorlijke hellingshoek. De kadasterkaart geeft geen hoogte voor deze heuvel; Werbata noemt 70,7m als hoogste punt. Daarvandaan heb je een mooi uitzicht over de omgeving.
Vervolgens gaat het pad, nu een fraai bospad, weer omlaag, ook vrij steil. Ik denk dat deze route vooral wordt gebruikt door fietsers, want op sommige plaatsen is een splitsing, waar de wandelaars een kortere hoek kunnen nemen en de fietsers een wat wijdere boog. Het is een mooi stuk van de route. Dat bospad komt uiteindelijk uit op een breed pad richting het landhuis.
Het landhuis is vrij recent gerestaureerd, voor zover ik weet als onderdeel van de deal dat FKP woningen ging bouwen op het uitgestrekte terrein op voorwaarde dat het landhuis werd gerestaureerd. Het landhuis is helaas onbewoond, maar ziet er goed uit. Ook de nabijgelegen magazina en een kleiner schuurtje is goed opgeknapt. Er is een airco geplaatst bij het landhuis, dus mogelijk dat het in gebruik zal worden genomen als een soort kantoor. Gebruik is de beste voorwaarde voor behoud van een dergelijk pand.
Daarna bleek de route moeilijker te worden. Op een gegeven moment werd het pad steeds meer onzichtbaar en steeds verder dichtgegroeid. Ik kan behoorlijk wat hebben, maar dit werd me toch te dicht, dus ik ben weer omgedraaid. Ofwel ik heb ergens een smal paadje gemist, of het pad is inderdaad zover dichtgegroeid in korte tijd dat het niet meer bruikbaar is.
In het gebied staat ook nog een kleine plas water; het kan zijn van recente regen, maar het kan ook een wat permanenter karakter hebben, want het staat aangegeven op de kaart. Ik kan het me niet herinneren van eerdere tochten.
Na nog wat omzwervingen. afwisselend over smalle paadjes en brede paden, kwam ik na krap anderhalf uur weer bij de auto uit.
De route, zoals ik die heb gelopen (tegen de klok in)
Uitzicht over Julianadorp
Twee grote watertanks op de top
Een fraai bospad
Een prachtige boom
Landhuis Wechi komt in zicht
Landhuis Wechi zuidzijde
Een watertoren om druk op het water te krijgen
Landhuis Wechi noordzijde
De magazina
Een klein schuurtje is ook opgeknapt
Een kleine ondiepe waterplas
Zicht vanaf een heuveltje op de scherpe top van de St. Michielsberg
De drie gebroeders met links nog een zusje, de Ser'Domi
Het heuveltje in de route
Een fraaie Palu di sia langs het pad
En ook mooie Brasia bomen langs het pad
