Vanmiddag was het de beurt aan de Zwarte berg / Seru pretu. Geen lange wandeling kwa afstand (3,4 km), maar wel een dusdanig pittige wandeling dat je er toch al snel anderhalf uur over doet. Het leuke van deze tocht is met name de uitdaging. De route klimt en daalt langs de steile wand van de berg, waarbij je onder de top blijft. Op een gegeven moment kom je dan aan bij de waterleidingbuizen, waar de route weer naar boven gaat richting de antennes. Die staan echt op de top. Dus dat is ook weer een pittige klim. En deze keer stond de poort open, waardoor ik kon gaan zoeken naar het driehoekspunt, dat het hoogste punt aanwijst. Volgens mijn GPS heb ik op de lokatie gestaan, waar het driehoekspunt heeft gestaan, maar daar is niets meer van terug te vinden. Er staat een mast overheen met bijbehorende gebouw. Dus waarschijnlijk is bij de constructie het driehoekspunt verdwenen.
Daarna gaat het via de asfaltweg bergaf met nog een laatste stuk door de mondi. Dat laatste stuk is al een tijd niet onderhouden, dus dat werd goed zoeken. Ik ben daar dan ook een aantal keren verkeerd gelopen.
Leuk om deze tocht weer eens te doen.
De door mij gelopen route (met de klok mee)
Het pad loopt langs een vertikale rotswand
Hier wordt het pad al wat moeilijker
Voor deze nachtvlinder is zijn nacht definitief over; hij leeft niet meer
Uitzicht vanaf het pad; de raffinaderij
Uitzicht meer naar links; Sambil
Zicht op het bejaardentehuis Habaai
Hier hoef je niet doorheen; wel mooi om te zien
Hier kun je wel doorheen al is de afdaling daarna moeilijk
Mooie insluiting in deze steen
Aangekomen bovenaan de waterbuizen
Zicht op de helling, waar ik vandaan kom
Een prachtig pad richting de top
Guabe baster; niet eetbaar
De top is in zicht
Hier had het driehoekspunt moeten staan. De top!
Uitzicht vanaf de top op Koredor
