Curaçao Hiking - Bahada di Daniel

Gegevens: 02 augustus 2020

Afstand km: 7
Moeilijkheid: Gemiddeld
Terrein: Heuvelachtig, Ruw / scherp
Tijdsduur (uren): 4 - 5

Hike door Bahada di Daniel, het gebied achter Landhuis Daniel tot aan de Hato vlakte. Er zijn diverse terrassen aan die kant, die je moet passeren zowel omlaag als omhoog. Dat betekent dat er geklommen en afgedaald moet worden tijdens deze wandeling. Bovendien bestaat de ondergrond uit verweerd kalksteen, dus die is scherp en ongelijk. Al met al een behoorlijk uitdagende wandeling.

Hoogtepunten van deze tocht:

Prachtig uitzicht
Twee grotten, die bezocht kunnen worden (optioneel)
Historische punten, zoals de oude stapelmuren en de "pilaren van Jay"
Landhuis Daniel, waar je na afloop een drankje of een hapje kunt nuttigen. Vergeet ook niet de mooie collectie waterverschilderijen, gemaakt door de eigenaar van het landhuis, te bekijken binnen in het landhuis

Dit is een behoorlijk lange tocht. En vanwege de scherpe en ongelijke ondergrond plus de afdaling en beklimming van de diverse terrassen zal het tempo niet erg hoog zijn. Deze tocht kan daardoor tot 5 uur lang zijn. Neem dus voldoende water mee en wat snacks voor onderweg en ga niet alleen op pad. Vergeet ook niet stevig schoeisel mee te nemen en eventueel wat ducttape voor het geval de zool loslaat.

Parkeren

Afhankelijk van het tijdstip van vertrek kan de auto worden geparkeerd langs de secundaire weg (Early bird ingang van de trail) of op de parkeerplaats van het landhuis Daniel.

Routebeschrijving

Voor een kaartje van de route zie de downloadlink hieronder. Daar is ook de track van deze route te downloaden

De route is aangegeven met gele stenen en is daardoor vrij gemakkelijk te volgen. Als je op een gegeven moment het gevoel hebt, dat je niet meer op het juiste pad zit, dan klopt dat waarschijnlijk. Ga een stukje terug en kijk goed rond naar de volgende gele steen.

Ik ben mijn wandeling begonnen vanaf de "early bird" ingang van de trail. Als je bij het landhuis start, kom je na enige tijd op hetzelfde pad terecht. Er liggen ook witte stenen op de route. Dit deel van de route is in het verleden aangelegd door de eigenaar van het landhuis. De rest van de trail is ontstaan uit een aantal tochten van de Werkgroep Archeologie van Curacao (de Speurneuzen). Deze tochten zijn beschreven op de website https://curacaopictures.com/nl. Door in de searchbox "Daniel" in te tikken zijn deze beschrijvingen te vinden.
Onthoud vooral het eerste deel van de route goed, want op de terugweg moet je weer dezelfde route nemen om op de plaats terecht te komen, waar je auto staat geparkeerd.

Na enige tijd krijg je de keuze om rechts of links te gaan. Het maakt niet uit welke keuze je maakt, het verschil is dat je de route in de tegengestelde richting loopt. Deze beschrijving gaat uit van de keuze, die ik heb gemaakt. Ik ben rechtsaf gegaan. Al snel passeer je dan een oude stapelmuur. Dat is het restant van de grens tussen plantage Daniel en het gebied van Tera Kòrá.
Ga verder op de trail totdat je bij de ingang van een rooi komt. Een rooi is een normaal droge rivierbedding, die alleen water bevat na hevige regenval. Neem die rooi tot aan de rand van het terras. Daar heb je een prachtig uitzicht. Geniet daarvan, maar probeer niet op dit punt af te dalen naar het lagere terras, tenzij je over het juiste klimgereedschap beschikt. Ga een klein stukje terug in de rooi en kijk naar gele stenen, die een pad de rooi uit aangeven. Volg dat pad. Daardoor kom je uit bij een punt waar de afdaling een stuk gemakkelijker is.

Vervolg de route via de gele stenen. Op dit deel van het pad passeer je drie van de "pilaren van Jay". Voor een beschrijving daarvan zie mijn verslag van een van de tochten van de werkgroep Archeologie. Als je niet goed oplet mis je deze pilaren waarschijnlijk, want het zijn eigenlijk alleen maar steenhopen, maar ze zijn wel met opzet gebouwd en in de loop van de tijd behoorlijk ingestort. De geschiedenis van deze pilaren is onbekend. Er zijn veel meer van deze pilaren, zoals we ze genoemd hebben, maar er liggen er maar drie op de route.

Kort nadat je de pilaren bent gepasseerd kom je voor een keuze te staan. Ofwel je gaat naar de Kueba mirador of je neemt een shortcur via Hanchi di Sombra. Ik ben via de Kueba mirador gegaan. Je kunt die grot binnengaan en hoogstwaarschijnlijk kun je dan genieten van een mooi uitzicht, zoals de naam suggereert. Ik ben de grot wel ingegaan, maar niet al te ver, omdat het lage plafond het me, vanwege mijn slechte rug, onmogelijk maakte om verder te gaan. Je moet ofwel diep bukken ofwel kruipen om verder te gaan. Voel je vrij om dat wel te doen en naar het uitzichtpunt te gaan.
Nadat je de grot weer hebt verlaten ga je verder via het aangegeven pad. De andere route via Hanchi de Sombra komt ook uit op dat pad. Je loopt verder langs een oude stapelmuur. In dit geval geen grensmuur, maar waarschijnlijk een muur om het vee in een bepaald gebied te houden.

Na korte tijd bereik je dan de boveningang van de Kueba di Pachi. Je kunt ofwel via deze grot naar beneden gaan naar de vlakte van Haro ofwel een stukje verder via een afdaling naast de grot. Mocht je dit laatste doen, dan kun je alsnog even een stukje teruggaan om de grot vanaf de Vlakte van Hato te verkennen. Dat betekent wel wat klimwerk, want de ingang ligt wat hoger.
Eenmaal op de Vlakte van Hato loopt de officiële route vlak langs de rotswand. Dat is een mooi gedeelte van de tocht, maar je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om verder van de rotswand te lopen over de vlakte van Hato. Nadeel is dat je dan in de gaten moet houden waar je weer naar boven moet naar het hogere terras. Als je gebruik maakt van de te downloaden track, dan kun je zien, wanneer je weer naar de rotswand toe moet gaan. Als je dat niet doet en bij "Bulls eye" bent gekomen, ben je te ver en moet je een stukje terug naar de rotswand om alsnog de opgang naar boven te vinden.
De route naar boven wordt ook hier weer aangegeven door de bekende gele stenen. Boven aangekomen moet je enige tijd later weer een stukje verder naar boven. Daar ligt een soort tussenterras tussen twee terrassen. Blijkbaar is er tussen twee ijstijden in een korte periode geweest dat het water toch weer wat hoger stond, waardoor dit tussenterras is ontstaan.

Na enige tijd komt de route aan bij de wand naar het hoogste terras. Het pad gaat verder langs die wand. Kijk bij het lopen langs een rotswand altijd uit voor bijen. Ik ben er tijdens mijn tocht geen tegengekomen, maar tijdens de tochten met de speurneuzen wel. Let dus goed op. Als je bijen ziet probeer dan verder van de rotswand te gaan lopen totdat je er veilig langs bent.

Op een gegeven moment gaat de route verder naar het hoogste terras. De klim naar boven is goed te doen. Boven aangekomen volg je het pad verder totdat je weer uitkomt bij het pad, waar je bent begonnen. Volg het restant van het pad naar de auto. Als je bij het landhuis hebt geparkeerd, kun je daar een rustpauze inlassen onder het genot van een drankje of hapje.

Track van de route op Wikiloc

Link naar de track van deze wandeling op Wikiloc (opent in een nieuw window).

De track kan worden gedownload; een andere en waarschijnlijk betere optie is het installeren van de Wikiloc-app en dan deze route in de app op te zoeken en te volgen. Als de Wikiloc app is geïnstalleerd opent het klikken op de link de route in Wikiloc (duurt even).
Het blijkt dat dit alleen werkt voor de betaalde Premium versie van deze app.
Als een alternatief kan de gratis versie van de Locus Map worden gebruikt. Om deze app te gebruiken moet je de track in GPX-formaat downloaden van ofwel Wikiloc ofwel direct vanaf deze pagina (zie hieronder onder "Routekaart").